- توضیحات
- دسته: تهران
- بازدید: 1759
بوستان جمشیدیه تهران
بوستان جمشیدیه با مساحتی بالغ بر 10 هزار متر مربع در ناحیه 4 منطقه یک تهران و در دامنه کوه کلکچال قرار دارد. این پارک فرامنطقه‌ای نام گرفته و روزانه میزبان صدها گردشگر داخلی و خارجی است.
بوستان جمشیدیه یا پارک سنگی جمشیدیه از زیباترین و دیدنی‌ترین بوستانهای تهران است و با مساحتی حدود ۱۰ هکتار در انتهای خیابان شهید باهنر (نیاوران) واقع شده و از شمال به کوه کُلَکچال، از جنوب به باغ دولو، از شرق به خیابان جمشیدیه و از غرب به جاده کلکچال محدود است. از ویژگیهای این‌پارک، دریاچه، آبشار مجاور و نیز آبنماهای سنگی است که جلوه‌ای خاص دارند. همچنین این پارک در ابتدای مسیر اصلی صعود به پناهگاه کُلَکچال قرار دارد.
پارک جمشیدیه دارای چهار در ورودی است که ارتفاع در ورودی اول از سطح دریا ۱۸۲۰ متر و بالاتر از آن ۲۱۰۰ متر است.
بر پایهٔ نظرسنجی انجام شده مرکز تحقیقات و مطالعات رسانه‌ای همشهری، بوستان جمشیدیه پس از بوستان ملت دومین پارکی است که یک شهروند تهرانی به یک میهمان غیر تهرانی معرفی می‌کند.
اگرچه دیوار کوهستانی شمالی‌ترین نقطه پایتخت مثل سدی در برابر خروج آلودگی هوا از این شهر قد علم کرده و آسمان آن نقطه را به تیرگی کشانده، در عوض پارک جمشیدیه در خطی مجاور و موازی با همان کوهستان، مثل ریه‌ای سبز عمل می‌کند. صدها درخت در این پارک از خانواده نارون، چنار، تبریزی و... این کارخانه اکسیژن‌سازی در شمال شهر را فعال کرده است.
چرا جمشیدیه؟
املاک زیادی در تهران به نام طایفه دولو ـ از مشهورترین خانواده‌های وابسته به قاجار ـ سند خورده بود. در شناسنامه تاریخی پارک جمشیدیه هم نام مهندس جمشید دولو قاجار به عنوان مالک زمین این بوستان ثبت شده است؛ مالکی که ملک ۶۹ هزار مترمربعی خود را به همسر پهلوی دوم بخشید. در ابتدا قرار بود که بنای یک سرای سالمندان در آن طرح‌ریزی شود تا آنهایی که سن و سالی از آنها گذشته یاد روزگاران قدیم را بین همسالان و در فضایی سرشار از آرامش و هوای خنک، زنده نگهدارند اما این تصمیم هرگز رنگ اجرا به خود نگرفت و به سود احداث پارک عمومی و استفاده همگانی از صحنه کنار رفت.
سال ۱۳۵۶ این منطقه شمایل یک پارک عمومی را پیدا کرد و این پارک در شمالی‌ترین نقطه پایتخت و در انتهای یک سربالایی تند و تیز که با کوهستان مخلوط شده است طی چند سال به یکی از جاذبه‌های گردشگری مبدل شود و نامش هنوز بر سر زبانهاست.
فردوسی در مجاورت جمشیدیه
بوستان جمشیدیه از بدو تأسیس ۲ بار رنگ بازسازی به خود دید. سال ۷۴ با خودش ارمغانی برای جاذبه‌های گردشگری این بوستان آورد و ۱۶هکتار به وسعت آن افزوده شد. منتهی مسوولان وقت صلاح را در این دیدند که این تکه الحاقی به پاس ۳۰ سال رنج شاعر نامدار در سرایش شاهنامه، با نام فردوسی مزین شود.
فرزند پارک جمشیدیه یا همین بوستان سنگی فردوسی با ابتکاراتی که برای احداث آن خرج شد، از نظر جذب توریست با پارک اصلی در رقابت است. تخته سنگ‌های تغییر شکل یافته که حیوانات مختلف را در ذهن تداعی می‌کند و در سراسر این بوستان چیده شده‌اند آنقدر گیرایی دارند که نگاه‌ها را به سوی خود بکشند و از یاد گردشگران و تماشاگران ببرند که ۶۰۰ پله را برای تماشای این حیوانات سنگی و بی‌جان بالا آمده‌اند. بعد از این همه پله و یک دل سیر تماشا کردن باغ وحش سنگی، نوبت گشت و گذار در دشتی نقلی می‌‌رسد که در همه جای آن سنگ‌چین‌هایی وجود دارد که خبر از چرای دام می‌دهد و این خود موضوعی است جالب توجه توریست‌ها که چطور در نزدیکی یکی از مدرن‌ترین محله‌های شهر هنوز هم می‌شود ردی از چوپان و نی و گوسفندچرانی دید.
گونه های گیاهی و جانوری
زیست‌شناسان طی تحقیقاتی به این نتیجه رسیده‌اند که ۶۰ گونه پرنده در شاخ و برگ درختان پارک جمشیدیه آشیانه ساخته یا در فضای آن در رفت و آمدند.
اقاقیا، نارون، چنار، زبان گنجشک، افرای سیاه، بیدمجنون، سرو، بلوط، زردآلو، سیب، گلابی و گیلاس جزو گونه های گیاهی و نمازخانه، نگارستان جمشیدیه، آمفی تاتر، برکه، آلاچیق،قفس پرندگان، تندیسهای متعدد با مفاهیم طبیعی، فرهنگی و عرفانی، رستوران، آبنما و سرویس بهداشتی جزو امکانات آن است.
از ویژگیهای منحصر به فرد این بوستان وجود کفپوشهای سنگی ناهمواری است که طبیعت بوستانهای جنگلی را تداعی می نماید.
برگرفته از : http://hamshahrionline.ir/details/189672
- توضیحات
- دسته: تهران
- بازدید: 2090
برج میلاد تهران
برج میلاد نام آسمان خراشی چند منظوره است که در شمال غربی تهران ، پایتخت ایران قرار دارد . برج میلاد بلندترین برج ایران ، چهارمین برج مخابراتی و هشتمین برج بلند جهان است . این برج با هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازه رأس برج در میان تمامی برج های دنیا مقام نخست را دارد . این سازه به خاطر ارتفاع بلند و شکل ظاهری متفاوتش ، تقریباً از همه جای تهران نمایان است و از این رو ، یکی از نماد های پایتخت ایران به شمار می آید . این برج به منظور رفع نیاز های مخابراتی و تلویزیونی تهران ساخته شده است .
برج میلاد و مجموعه یادمان بخش کوچکی هستند از طرح بزرگ شهستان پهلوی که پیش از انقلاب اسلامی ایران طراحی شده و در دست احداث بود .
پیشنهاد ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران در سال ۱۳۷۰ مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲ ، محل کنونی از میان ۱۷ نقطه پیشنهادی ساخت آن برگزیده شد .
ساخت :
کلنگ ساخت این برج در سال ۱۳۷۶ با نام میلاد به زمین زده شد . ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید . در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود ، اما با سرعت بخشیدن به پروژه ۶۰ درصد بعدی در ۳۰ ماه ساخته شد .
بازگشایی :
پس از ۱۱ سال از شروع ساخت و در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷ ؛ برج بازگشایی شد . این مراسم را بیش از ۲۵۰ خبرنگار ایرانی و خارجی پوشش دادند .
موقعیت مکانی برج و ساختمان راس آن :
برج میلاد تشکیل شده از ستون اصلی سازه و راس . ستون اصلی یک سازه بتونی با مقطع هشت ظلعی است که حدود 80 هزار تن وزن دارد و ارتفاع آن به 315 متر می رسد این بدنه که اصطلاحاً شفت نامیده می شود به جدید ترین روش ساخت یعنی قالب لغزان ساخته شده است . عملیات ساخت بدنه دی ماه 77 شروع شد و دی ماه چهار سال بعد به پایان رسید . سازه راس برج میلاد مرتفع ترین ساختمان 12 طبقه دنیاست . با اینکه فقط سه برج بلند تر از برج میلاد در دنیا وجود دارد ، در هیچ کدام چنین عمارتی در ارتفاع تعبیه نشده است . ساخت یک سازه به بلندی 68 متر با اجزای لوله ای شکل از نظر سازه یک کار پیچیده و دشوار است حالا به آن اضافه کنید که این سازه عظیم باید در ارتفاع 300 متری از سطح زمین نصب شود ، یعنی جایی که سرعت باد سرسام آور است و البته باید کاملاً ایمن باشد آنقدر که مردم بتوانند به راحتی از امکانات آن استفاده کنند .
دقت کار فنی در ساختمان برج به قدری است که همه قطعات برای خودشان شناسنامه ای دارند که تمامی مشخصات قطعه شامل اینکه ماده اولیه قطعه چه بوده ، از کجا تهیه شده ، قطعه کجا تولید شده و چه کسی مسئول کنترل و بازرسی آن بوده است . برای کار هایی مثل جوش دادن قطعات هم این فرایند طراحی شده است ، به طوری که معلوم است یک جوش کی انجام شده چه کسی جوشکار آن بوده و چه کسانی کنترل و تایید کر ده اند .
برج مخابراتی - تلویزیونی میلاد همچنین نماد اقتدار و عزم ملی ملت مسلمان ایران و جمهوری اسلامی ایران خواهد بود تاسیس موزه انقلاب اسلامی نیز عاملی است که می تواند برای اشاعه فرهنگ ملی تأثیر به سزایی داشته باشد وجود این بخش در کنار سایر اجزا مجموعه قداست و ویژگی جهت دهنده ای داشته باشد . هدف اصلی مرکز ارتباطات بین المللی تهران ، فراهم سازی تسهیلات به منظور توسعه و ساماندهی ارتباطات و همکاری های بین المللی در جهت شکوفایی اقتصاد کشور و آزاد سازی اقتصاد کشور از صادرات تک محصولی است . مجموعه مرکز تجارت بین المللی ، مرکز جشنواره ها و همایش ها و هتل به عنوان یک مجموعه کامل در کنار برج مخابراتی تهران از مزیت نسبی به وجود آمده ، بهره خواهند داشت . هر چند هر یک از فعالیت های مرکز می توانند اهداف مستقلی را تعقیب کنند اما در مجموع این اهداف از سویی در راستای هدف اصلی و برای تحقق آن به کار گرفته می شوند به همین لحاظ ابتدا اهداف اصلی هر یک از فعالیت ها مورد بررسی قرار گرفته و سپس سایر اهداف آن مورد توجه قرار می گیرد.
کاربری :
برج میلاد با هدف احداث سازه ای به یاد ماندنی و به عنوان نمادی برای شهر تهران و به منظور رفع نیاز های مخابراتی و تلویزیونی تهران ساخته شده است . کارکرد های عمده این برج به شرح زیر است .
• ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بدون سیم به اطلاعات Wireless Access Network
• ایجاد زیرساخت مناسب برای سیستم های جدید تلویزیونی دیجیتال MVDS ، DVB
• بهینه سازی پوشش رادیو تلویزیونی FM ، UHF ، VHF
• گسترش و بهینه سازی پوشش شبکه های بی سیم و پی جو .
• ایجاد جاذبه گردشگری و بهره مندی از فضا های گردشگری ، تجاری و فرهنگی ( رستوران گردان ، سکوی دید ، گالری هنری ، گنبد آسمان ، موزه انقلاب اسلامی )
* کاربری های هواشناسی و کنترل ترافیک
- توضیحات
- دسته: تهران
- بازدید: 3514
تهران
معرفی دیدنیها ، جاذبه های گردشگری و آثار تاریخی باستانی شهر تهران
