تپه نوشیجان همدان

تپه نوشیجان از آثار خشتی منحصر به فرد باقی مانده از تمدن های پیش از هخامنشی در ایران میباشد. بقایایی که به دوره ی عصر آهن 3 و سپس تمدن مادها برمی گردد. بنابراین تپه نوشیجان حدود 2800 سال عمر دارد. نوشیجان به معنی جایگاه نوش یا جایگاه انوش است و نوش یا انوش ظاهراً نام خانمی است که بر این منطقه حکومت می کرده. تپه ی نوشیجان در سال 1343 خورشیدی شناسایی شده. در سال های 1346 تا 1356 طی 6 فصل باستان شناسی توسط موسسه ی ایران شناسی بریتانیا به سرپرستی دیوید استروناخ عملیات کاووش و مرمت در تپه انجام گرفته.

تپه نوشيجان همدان